Aşkta Tanıma Teorisi

Evet,

Hep merak etmişimdir.Bir insan tanıdıkça mı sever sevdikçe mi tanır? Bugün ki yazımda bu konuyu ele almak istedim :

İnsanlar günümüzde öyle bir noktaya geldi ki,sosyal paylaşım sitelerinden bile tanıştıkları kişilerle sevgili oluyor hatta evleniyorlar.Peki sizi her güldüren,yazısı düzgün olan,yakışıklı veyahut güzel olması sizi kendisine bağlamak için yetiyor mu? O insanı hiç tanımadan,arkadaşlarını,ailesini,ne yaptığını,neleri sevdiğini bilmeden sevmek..Zordur doğrusu ama yapanları da merak etmiyor değilim.Mutlular mı acaba diye..Ben aşkta tanıma sürecine inanır ve uygularım.Öyle ilk günden,'benimle sevgili olur musun?' filan diye açılanlar da var ama maalesef yapacak bir şey yok.

Aşk nesnel bir kavram değildir zaten.Özneldir.Kişiden kişiye değişir,belki de aşk anlayışları budur..Ne dersiniz? Sizce aşk onlar için o kadar basit mi? Günden güne değişebilir mi? Sevse de sevmese de aşık olabilir mi? Bu noktaya geldiyse durum,çeviremeyiz artık.O halde anlatalım düşüncelerimizi.. Sevdikçe tanımak : Aslında bu çok zor bir durum.Siz o kişiyi her şeyi ile çoktan kabul etmişsiniz.Peşin peşin anlaşılmış gibi.Sizi ona bağlayan bir şey olabilir ama eğer tanımıyorsanız bu aşk olamaz.Ama konuşmasına,oturuşuna,kalkışına hayran olmuş olabilirsiniz.Çünkü inan ki aşk bu kadar hızlı değildir.Gelişmesi ve gerçekleşmesi sabır ister. Ya tanıdıkça sevmek : Bu aşka daha yakındır.Ama bundan da yanılma payı vardır,sevdiğinizi sanıyorsunuzdur ama başka hisler besliyor da olabilirsiniz.Tanıdıkça sevmekte en güzel şey,onun her özelliğini her yaptığını kendinize alırsınız.Nasıl mı? Diyelim ki o sizin sevdiğiniz hiç bir şeyi sevmiyor.Eğer aranızda da aşk bağı varsa yavaş yavaş alışırsınız.Onun sevdiği şeyler senin birden vazgeçilmezlerin olur.Ne demiş üstad Şeref Öztürk : 'Aşkı Tanımak Seni Tanımakmış.' Aynen de öyle..

Bir şiirim var bu konu için,onu da yazmak istedim. :

'Tanıyorum yavaş yavaş seni..
Alıştım yavaş yavaş gözlerine..
Hiç bir şeyim değildin ama,
Her şeyim sensin şimdi..
Tanıyorum seni
Ve tanıdıkça seviyorum.
Her güzele senin adını veriyorum,
Bilmiyorum..
Belkide ölürcesine seviyorum.'

(Yazıma vakit ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ederim,ağzınıza sağlık :) )

Korkularımız,Hayallerimizdir !

İnsan ne kadar çok şeyden korkarsa o kadar cesurdur aslında.Çünkü korkmak,kaçmak anlamına gelmez.Eğer korkularınızla savaşırsanız kazanırsınız.Birde sevdiklerimizden korkarız..Aşktan korkarız,sevmekten korkarız,'O'ndan korkarız.Sebebini bilemeyiz belki ama korkarız.Küçük bir çoçuğun izlediği filmden hem hoşlanıp hem de korkması gibi.Hoşlanıyor olabiliriz ama korkularımız araya mesafeler koyar.

Sen istesende yıkamazsın o korkudan duvarı..Daha sonra kalbimize alamadığımız o kişileri hayallerimizde yer veririz.Hemde hikayenin kahramanı olarak.Her şeyi onun hayalinle yaptığını,her mutlu anında ona bir pay ayırmanı,her geçen dakika da onu daha da özlediğini düşün.Yetmez mi bu kadar mükemmel 'aşk' için? Ama biz yetinmeyiz,daha fazlasını isteriz her zaman.Daha fazlası için sabır gerektiğini,hırs gerektiğini bilmeyiz.Her hayaline onun adını vermeye başladığında korkularınla savaşmaya başlamış olursun aslında..Ona şiir yazarız,okumayacağını bildiğimiz halde :

'..Ne sabah olur gecelerimde,
Ne de gözlerimde ki yaşlar kurur.
Her gidişine anlam verememiş olsam da,
Tekrar geleceğini düşünerek beklemeyi tercih ettim.
Her hayalime adını verdim,
Korkularımız,hayalimiz değil midir?
Senden korktum ben..
Bana gelmeme ihtimalinden..
Beni sevmeyeceğini düşünerek,
Korktum senden,evet..
Belki de o yüzden seçtim;
Korkularımla savaşmayı.
Seni yenersem seversin belki?..'

Her şey ortadadır ama o eksiktir yanımızda.Korkularımızı yenersek,hayallerimizden kurtulamayız sadece hayallerimize kavuşuruz.

(Şiir ve yazı bana aittir,okuma zahmetinde bulunduğunuz için teşekkür ediyorum.)

Takip etmek için

twitter.com/brkclsnblog
twitter.com/burakcilasun

Bir Nedeni Yok Sevmenin

Sevmek ayrıcalıklıdır aslında.Herkes aşık olabilir ama sevemez.Sevmek daha çok somut bir kavram gibi.Sevmek bireysel değilde karşılıklı yaşanır çünkü.Karşılıksız olursa adı 'aşk' olur.Aşk hissedilmez ama sevgi hissedilir inceden..

Her seferinde bir kez daha seversin karşındakini,sevgini ona sözlerinle aktarırsın..Sözlerini gerçekleştirirsen sevgini somut bir hale getirebilirsin.Her sevgi somut değildir unutma ! Kimilerinin ucuz sevgileri soyuttur.Onlar sevgilerini gözlerinde büyütüyorlarsa bile sen aldanma.Sevgi koşulsuz yaşanmalı..Sen 'o'nun için ölüyorken o başkasınınsa ortada bir sevgi olamaz..Söz geçiremezsin kalbine ama vazgeçmek zorunda kalırsın.'Her vazgeçiş bir tercihtir.' diye boşa dememişler.Yeni birisine aşık olursun ama sevemezsin.Belki aşk bile değildir o his ! Sadece hayranlıktır.Senin kalbin hep 'o'ndadır.Ya o sana dönerse?! İşte o zaman kaybedersin..Evet,kaybedersin çünkü senin için yıkmış gelmiş herşeyi.Sözde ne kolay demi? Ya o da kalbine söz geçiremezse? Ya o da sana aşık olduğu halde aklı 'o'ndaysa..Ya sadece hayransa kişiliğine.

Sen anlatamazsın sonuçları veya başlangıçları kalbine !
Bırak kazansın düşmanın planları..
Sen vazgeç hayallerinden,
Yıkılsın onların tüm düşleri.
Seversin ama nedensizce,
Sebebsizce..

Yenilgiler İnsanı Güçlendirir

Hangi birimiz aşık olmadık ki bu hayatta? Her yeni sevgilimizde 'aşk'ın tanımı değişir bizim için.Tanım net ve basittir çoğu zaman.AŞK=O..
Hiç bir şeyimiz değildir sonra bir anda her şeyimiz olur.Onun giydiği kıyafetlerin renkleri en sevdiğimiz renk olur,onun gözleri en güzel manzara olur,Onun söylediği her söz bizim için en güzel şarkı olur.Her an onunla olan anılarımızla yaşarız sanki..Yüzümüzü güldüren,herşeye rağmen bizi ayakta tutan o olur kimi zaman.Her şeyi ezberleriz onunla..Onun sevdiği herşeyi,onun sevgisini,onun güzelliğini ezberleriz biz.Onlar için savaşırız daima.Korkularımız, hayallere dönüşür birden..

Somut anlamda insan yenildiği an kaybeder ama aşkta öyle değil..Her yenilgide güçlenir insan.Daha hırslı.Daha aşık ve daha cesur.Aşka sadık oluruz,sevdiklerimize..Ama asla sevemeyiz ! Evet yenilgiler güçlendiriyor olabilir ama asla tekrar sevmemizi sağlamaz.Aşık oluruz ama sevemeyiz.

Kaybetmek için Kazananlar

Kaybetmek için Kazananlar..

Aslında 'aşk' uğruna savaşanlar hepsi biliyordur.Zafere ulaştıklarında kaybedeceklerini.Aşk'a samimiyet girdikden sonra o aşk olmaz ki?! Uzaktan..Uzaktan sadece gözlerine bakmalısın.Uzaktan sözlerine ! Onun her kelimesi önemli olmalı senin için.Her bakışı,her hecesi..O sende tamamıyla bir bütün olarak özel olmalı.Adını ağzına sen almalısın sadece,'severek' sen bakabilmelisin sadece..Onun uğruna vazgeçmelisin çoğu şeyden..Kimi zaman herşeyinden.Bakış mesafesi önemli mi aşk'da? Dünyanın bir ucunda olsan hissederim kalbimdeki varlığını,nasıl olduğunu,kiminle olduğunu bilirim.Seni tanıma sürecime 'aşk' denir.Seni o kadar sevmeme rağmen senin için savaşmıyorum.Seni bir eşya gibi göremiyorum çünkü..Kazanınca ödül gibi almayı düşünemiyorum seni.O yüzden senin uğruna değil de 'aşk' uğruna savaştım ya ben?! Kaybedeceğimi bildiğim halde..Kaybetmek için savaşanlardandım ben.Ama şimdi gömdüm seni kalbime ! Aşklar sürekli hatırlanır ama bir daha canlanmaz..

Bir Erkek İçin Aşk

 Herkes sevmesine rağmen sevilmemiştir çoğu zaman.Karşılıksız aşklar tam tamına çaresizliktir.Önce seversin uzaktan..Sonra konuşmaya başlarsın biraz samimi olursun sonra o seni öyle bir değiştirir ki romantik birisine dönersin bir an da.Ona özel şiirler,ona yazılmış düz yazılar..Kaleminiz onun adını sayıklamaya başlar artık.Her an düşünürsün onu.Her sabah kalktığında onun mutluluğu olur içinde.Acaba nerede? Kiminle? Hani fazla samimi olmadığınız için hesap sorar gibi soru cümleleri kuramazsınız ya? 'Neredesin sen?' 'Kim var yanında' bunları soramadıkça birikir içinde.Daha sonra o aşk yazıları yazmaya başlar.Sanki onun hayatında tek erkek sensin ve hepsini sana yazıyor.Bir süre böyle gider.Her gün biraz daha mutluluk katarsın kendine.Artık sohbet ilerler ama karşı taraf daha ağır ve çekingen konuşur.Aklımıza hiç gelmez : 'o kişi ben değil miyim yoksa?' diye.Her zaman ki gibi kendimize güveniriz.'Kendisini ağırdan satıyor,olacak tabii bu kadar!' filan diye kendimizi teselli etmeye çalışırız ama kalbimizi,zihnimizi teselli edemeyiz!
  Henüz yeni bir arkadaşlık olmasına rağmen,salgıladığımız hisleri aşk sanırız.Ve çabuk davranmak gerektiği düşünerek hemen açılmak için hazırlıklara başlarız.Bu işte başarılı olan insanlar 1 saatte mükemmel bir şiir yazar güzel bir giriş yapar.Ama kız şaşırır! Çünkü sevdiği siz değildiniz.İşte o zaman kalırsınız öyle.Vazgeçseniz sevmiyorsunuz diye dışlanırsınız.Vazgeçmeseniz ben başkasını seviyorum diye azarlayıp gururunuzu incitirler.Ama unutmayın ! Aşk karşılıksız yaşandığında aşk olmaz,Mutluluk olur.Siz hep mutlu olun.Bırakın varsın uzaktan sevin ama asla yakından sevmeye kalkıp birilerinin hayallerini sevgisini yıpratmayın.Eğer aranızda bir şeyler olacaksa o gelir bulur zaten sizi.Siz sadece MUTLU olun sebepsiz yere.

Aşk Nedir?

Daha önce oyunlar,eğlence içerikli bloglardan yazmıştım fakat hiç kişisel bir blog hesabım olmadı.İhtiyaç duymadım çünkü.Ama birazda olsa farklılık katmak amacıyla açtım.Bu ilk Yazım Olacak..

Evet Aşk Nedir? :

Ne kadar farklı olsalarda , iki aynı insan buluşurlar bir yerlerde.Belki çok uzaklarda bir ortak yön ile..Bazen de çok yakında sessizce.Kimi zaman tek taraflıdır.Kimi zaman kalabalıklaşır Aşk..Sen onu severken o başkasını,o seni severken sen bir başkasını seversin."..Eğer aşk yaşanırsa adı Aşkdır .Aşk karşılıksız yaşanırsa Mutluluk olur.." İlk bakışta anlaşılmayan ne kadar saçma bir cümle gelsede gerçekte öyle değil midir aşk?
  Fark etmek yoktur Aşk'ta.Çünkü Aşktan iki tarafından aklı havadadır.Önce dikkatini çekeceksin sonra kendine aşık edeceksin.Aşk tutku değildir aslında.Basit bir beceri oyunudur.Kuralları Belli : İyi oynayan kaybeder her zaman.Kaybedecekler oynar oyunu,Kazanacaklar bekler bir köşede.